Gwiazdy z Sinfoniettą: Rafael Payare

czwartek, 20 kwietnia 2017, 19:30

  • czwartek, 20 kwietnia 2017, 19:30
>

Do Krakowa wróciła wiosna (a przynajmniej taką żywimy nadzieję, pisząc te słowa w połowie marca!), a wraz z nią – Rafael Payare! Wenezuelski maestro, wychowanek słynnego programu edukacji muzycznej „El Sistema” i podopieczny Lorina Maazela, wystąpi wraz z Sinfoniettą Cracovią, a okazja ku temu jest naprawdę wyjątkowa: znakomity artysta inauguruje swoją współpracę z krakowską orkiestrą w nowej roli honorowego dyrygenta gościnnego. To pokłosie ich pierwszego spotkania, w grudniu 2015 roku, które wzbudziło zachwyt publiczności, a także samych muzyków. „Śmiało można zaryzykować pogląd, że była to miłość od pierwszego muzycznego wejrzenia” – mówi Jurek Dybał, główny dyrygent i dyrektor zespołu.

Nowo nawiązaną kooperację przypieczętuje koncert z cyklu Gwiazdy z Sinfoniettą, podczas którego zabrzmią kompozycje Schumanna: I Symfonia B-dur „Wiosenna” (to nie przypadek!) oraz II Symfonia C-dur. „Nie mogę doczekać się mojego powrotu do Krakowa” – deklaruje Payare. My również! (Barbara Skowrońska)

Filharmonia Krakowska

ul. Zwierzyniecka 1

Po gościnnych koncertach w wawelskiej sali Saskiej (i innych tymczasowych siedzibach, jak hala Sokoła przy dawnej ulicy Wolskiej, dziś Piłsudskiego, czy Pałac Spiski w Rynku Głównym) w XIX i na początku XX wieku Filharmonia znalazła swój dom w usytuowanym w pobliżu Wawelu obecnym budynku przy ulicy Zwierzynieckiej, ukończonym w 1931 roku z inicjatywy księcia kardynała Adama Stefana Sapiehy. Stało się to w 1945 roku, kiedy Filharmonia Krakowska (wówczas Państwowa Filharmonia w Krakowie) – jako pierwsza instytucja muzyczna w kraju – zainaugurowała swoją działalność po wojnie. Modernistyczną bryłę z neobarokowym wnętrzem zaprojektowano na wzór Maison du Peuple w Brukseli; fasadę wieńczą Trzy Korony – herb archidiecezji krakowskiej (budynek należy do Kurii Metropolitalnej w Krakowie; w pierwotnej koncepcji powstał on jako Dom Katolicki). Sala koncertowa – licząca około 700 miejsc – przeszła w 2020 roku generalny remont. Oprócz niej na kolejnych piętrach budynku znajdują się sale kameralne: Złota (I piętro) i Błękitna (II piętro).

W grudniu 1991 roku w gmachu Filharmonii wybuchł ogromny pożar, który doszczętnie zniszczył większość pomieszczeń, w tym salę koncertową i mieszczące się w niej organy firmy Alexandra Schukego z Poczdamu (krakowianie do dziś wspominają przerażający jęk, jaki wydawały topniejące pod wpływem gorąca piszczałki). Ich miejsce zajął ogromny 50-głosowy instrument z elektryczną trakturą rejestrów autorstwa renomowanej firmy Johannesa Klaisa z Bonn – duma melomanów i serce muzyki organowej starego Krakowa. 

Obok cotygodniowych koncertów symfonicznych Filharmonia Krakowska organizuje także recitale mistrzowskie i koncerty edukacyjne dla dzieci i młodzieży, zaś latem spotkania z muzyką przybierają formę kameralnych koncertów o nieco lżejszym charakterze. Specjalnością jej repertuaru stały się oratoria, których prezentacje umożliwia rozbudowany aparat wykonawczy: orkiestra, chór mieszany i chór chłopięcy. Filharmonia Krakowska zasłużyła się także, propagując w Polsce i na świecie dzieła Karola Szymanowskiego.

Sala filharmoniczna jest też miejscem wielu koncertów gościnnych (m.in. podczas dużych festiwali).

OK Nasz strona korzysta z plików cookies w celach statystycznych, marketingowych i promocyjnych. Możesz wyłączyć tą opcję w ustawieniach prywatności swojej przeglądarki.