Dark Matter(s) | Mykietyn & Peszat

wtorek, 19 grudnia 2017, 19:00

Kup bilet
  • wtorek, 19 grudnia 2017, 19:00
>

„Muzyka (sztuka) współczesna, dzisiaj jakże często niesłusznie pomijana, jest bardzo ważną częścią naszej egzystencji: stanowi trzon kultury – jako sztuka należąca do nas, w przeciwieństwie do tej dawnej, tworzonej dla ludzi żyjących w innych czasach, wyczulonych na inne formy ekspresji oraz odbierających sztukę w zupełnie innym kontekście…” – twierdzi dyrygent Wiktor Kociuban, porównując ją przy tym do ciemnej materii: niewidzialnej, istniejącej tylko hipotetycznie, a przecież trzymającej podobno cały wszechświat w ryzach grawitacji. Nie przypadkiem więc serii koncertów z kompozycjami orkiestrowymi i operowymi XX i XXI wieku, które można usłyszeć w całej Polsce, nadano tytuł Dark Matter(s).

W Krakowie „ciemna materia” wypełni Teatr im. J. Słowackiego, gdzie podczas multimedialnego koncertu/spektaklu 19 grudnia zobaczymy i usłyszymy (w techonologii 3D Audio – organizatorzy szczególnie polecają miejsca w orkiestronie, na parterze i w lożach, które umożliwiają odbiór pełni przestrzeni dźwiękowej utworów!) światowe premiery dzieł znakomitych polskich twórców: Piotra Peszata i Pawła Mykietyna. Za ich wizualną oprawę odpowiadają Grzegorz Mart, który zilustruje The Artist’s Way na orkiestrę symfoniczną, audio playback i wideo Peszata, oraz Mirosław Bałka, który przygotował scenografię i wideo do nowej scenicznej kompozycji Mykietyna Herr Thaddäus na elektronikę i orkiestrę symfoniczną w przestrzeni. Wystąpi Orkiestra Akademii Beethovenowskiej pod batutą Wiktora Kociubana, zaś w Herr Thaddäus swoich głosów użyczą (z taśmy) bas Lukas Konieczny i recytująca Barbara Sieroslawski. (Barbara Skowrońska)

Piotr Peszat The Artist’s Way (2017) na orkiestrę symfoniczną, audio playback i video, video – Grzegorz Mart
Paweł Mykietyn Herr Thaddäus (2017) na elektronikę i orkiestrę symfoniczną w przestrzeni, scenografia/video – Mirosław Bałka

Orkiestra Akademii Beethovenowskiej
Wiktor Kociuban – dyrygent
głosy z taśmy (Herr Thaddäus):
Lukasz Konieczny (bas)
Barbara Sieroslawski (recytacja)

Na wydarzenie realizowane w ramach cyklu Dark matter(s) zaprasza organizator: Delirium-Edition: organisation for tomorrow's art, międzynarodowa platforma łącząca artystów różnych dziedzin w celu popularyzowania sztuki aktualnej wśród szerszej, młodszej publiczności.

Dark Matter(s) to seria koncertów, w ramach której prezentowane są znane i nieznane utwory muzyki orkiestrowej i operowej XX i XXI wieku. Autorem projektu jest dyrygent Wiktor Kociuban, który o tytule serii mówi: Nasz widzialny świat, a więc wszystko, co znamy (inaczej zwykła materia tzw. barionowa) stanowi zaledwie 5 proc. Wszechświata; ciemna energia to aż 68 proc., zaś tytułowa ciemna materia, która oddziałuje grawitacyjnie i sprawia, iż galaktyki mają taki, a nie inny kształt to 27 proc. universum. Jak owo „niewi- dzialne rusztowanie świata” (czyt. ciemna materia), tak muzyka (sztuka) współczesna, dzisiaj jakże często niesłusznie pomijana, jest bardzo ważną częścią naszej egzystencji: stanowi trzon kultury – jako sztuka należąca do nas, w przeciwieństwie do tej dawnej, tworzonej dla ludzi żyjących w innych czasach, wyczulonych na inne formy ekspresji oraz odbierających sztukę w zupełnie innym kontekście…

Teatr im. Juliusza Słowackiego

pl. Świętego Ducha 1

Jedna z najsłynniejszych i najbardziej zasłużonych polskich scen, działająca nieprzerwanie od 1893 roku. Teatr im. Juliusza Słowackiego zaliczany jest do najcenniejszych zabytków architektury teatralnej w Europie.

Budynek teatru wzniesiono w latach 1891-1893 na miejscu wyburzonych zabudowań klasztoru oraz kościoła św. Ducha. Wywołało to niemałe oburzenie w kręgu krakowskich historyków, konserwatorów i artystów: malarz Jan Matejko, który zaciekle walczył o pozostawienie w tym miejscu średniowiecznych zabytków, na znak protestu zrezygnował z tytułu honorowego obywatela miasta.
Nowy gmach Teatru Miejskiego projektu Jana Zawiejskiego był największą inwestycją budowlaną XIX-wiecznego Krakowa i – co ciekawe – pierwszym w mieście obiektem, który wyposażono w oświetlenie elektryczne. Budynek utrzymany jest w stylu eklektycznym, z przewagą elementów neorenesansowych i neobarokowych. To tu w roku 1901 odbyła się premiera narodowego dramatu Stanisława Wyspiańskiego Wesele.|
Początkowo Teatr Miejski miał nosić imię polskiego komediopisarza Aleksandra hrabiego Fredry, czego śladem jest popiersie znajdujące się przed głównym wejściem. Ostatecznie w 1909 roku nadano teatrowi imię Juliusza Słowackiego w stulecie urodzin narodowego wieszcza i poety.

14 listopada 1896 roku odbył się tu pierwszy pokaz kinematografu w Polsce, czyli wynalazku braci Lumière. Zaprezentowano zestaw dwunastu filmów. Projekcje odbywały się przed wieczornym przedstawieniem teatralnym i cieszyły dużą popularnością – w ciągu kolejnych dwóch miesięcy uczestniczyło w nich co najmniej dziesięć tysięcy krakowian, czyli co ósmy mieszkaniec ówczesnego miasta.

Współcześnie Teatr im. Juliusza Słowackiego to oczywiście Duża Scena, jak również  Scena Miniatura działająca od 1976 roku w dawnym budynku teatralnej elektrowni, Małopolski Ogród Sztuki czy Dom Rzemiosł Teatralnych.

OK Nasz strona korzysta z plików cookies w celach statystycznych, marketingowych i promocyjnych. Możesz wyłączyć tą opcję w ustawieniach prywatności swojej przeglądarki.