WAW-NYC w Filharmonii Krakowskiej

piątek, 2 listopada 2018, 18:00

  • piątek, 2 listopada 2018, 18:00
>

Trochę Warszawy, trochę Nowego Jorku, dużo jazzu, mnóstwo świetnego grania i słuchania. Po sukcesie trzech poprzednich tras zrealizowanych w dwudziestu czterech miastach Polski, Marek Napiórkowski zaprasza na prawdopodobnie ostatnią już koncertową podróż po kraju z jego warszawsko-nowojorskim zespołem. 2 listopada w Filharmonii Krakowskiej muzycy zaprezentują materiał z wydanej w ubiegłym roku płyty WAW-NYC, która przyniosła Napiórkowskiemu dwie nominacje do Fryderyków 2018 w kategoriach Muzyk Roku oraz Jazzowy Album Roku.
WAW-NYC to unikatowa fuzja różnorodnych osobowości, która łączy dwa odległe miasta siłą muzyki ich jazzowych reprezentantów. Kompozycje stworzone specjalnie na tę okazję dają doświadczonym improwizatorom możliwość pełnego interakcji muzykowania, gdzie europejski koncept harmoniczny łączy się z kulturą rytmu z kolebki jazzu i kubańską żarliwością.
W ramach listopadowej trasy zagrają znamienici przedstawiciele Warszawy i Nowego Jorku: nominowany za swój ostatni album do nagrody Grammy pianista Manuel Valera, rozchwytywany basista Robert Kubiszyn oraz nowojorski mistrz perkusji Clarence Penn.

Marek Napiórkowski – gitary
Manuel Valera – fortepian
Robert Kubiszyn – gitara basowa, kontrabas
Clarence Penn – perkusja

WAW-NYC ma w sobie piękne brzmienia, klimat, różnorodność, poezję, jazzowy feeling, melodyjność – można by dalej wymieniać. To muzyka, która jest sumą oczekiwań i kontynuacją tego, czego czasem brak wielkim „wypalonym”. Dopracowane utwory, w których nie słychać przypadkowych dźwięków. Inteligentna, wyważona, a zarazem znakomita technicznie gra gitarzysty. Wszystko to sprawia, że płyty słucham godzinami i ciągle mi mało. Chciałoby się powiedzieć – magia dźwięku, antidotum na rzeczywistość za oknem.”
Marek Brzeski, „Jazzpress”

Marek Napiórkowski jest czołowym polskim gitarzystą i kompozytorem. Od początku swojej kariery pojawia się na szczytach polskich rankingów, a nieprzerwanie od 2012 roku, głosami czytelników „Jazz Forum”, wybierany jest Jazzowym Gitarzystą Roku. Doceniany przez branżę i krytykę – dziesięciokrotnie nominowany do prestiżowej Nagrody Muzycznej Fryderyk w kategoriach Jazzowy Muzyk Roku oraz Jazzowy Album Roku. Nagrał ponad 150 płyt z różnymi wykonawcami. Na szczególną uwagę zasługują albumy sygnowane jego nazwiskiem: Szukaj w snach (2018), WAW-NYC (2017), Sextet – Trójka Live (2016), Celuloid (2015), UP! (2013), KonKubiNap (2011), Wolno (2007, Złota Płyta), Nap (2005). Na jego płytach wystąpili m.in. Chris Potter, Clarence Penn, Grégoire Maret, Mino Cinelu, Manuel Valera, Anna Maria Jopek, Leszek Możdżer, Adam Pierończyk. Koncertował w Japonii, USA, Meksyku, Brazylii, Kanadzie, Indonezji, Chinach, Rosji i większości krajów Europy.

Manuel Valera to pianista i kompozytor kubańskiego pochodzenia od prawie 20 lat związany z Nowym Jorkiem. Doskonale łączy latynoską muzykę z jazzową improwizacją, na co dowodem jest nominacja do nagrody Grammy za jego ostatni album New Cuban Express. Lider kilku różnych projektów. Współpracował z takimi artystami, jak Arturo Sandoval, Paquito D’Rivera, Dafnis Prieto, Jeff „Tain” Watts, John Patitucci, Bill Stewart, Antonio Sanchez, Horacio „El Negro” Hernandez, Seamus Blake.

Robert Kubiszyn – rozchwytywany kontrabasista i gitarzysta basowy, a także wieloletni partner muzyczny i współproducent czterech albumów Marka Napiórkowskiego. Laureat Fryderyka za swój pierwszy solowy album Before Sunrise. Wśród muzyków, z którymi współpracował, znajdują się m.in.: Adam Pierończyk, Grégoire Maret, Janusz Muniak, Zbigniew Namysłowski, Dean Brown, Jon Herrington, Jarosław Śmietana, Antymos Apostolis, Maria Schneider, Gary Husband, Ewa Bem, Urszula Dudziak...

Clarence Penn jest jednym z najbardziej zajętych perkusistów na świecie, liderem wielu zespołów, kompozytorem, producentem. Ma na koncie współpracę z największymi gwiazdami, jak Dizzy Gillespie, Wynton Marsalis, Betty Carter, Stanley Clarke, Dave Douglas, Maria Schneider, Luciana Souza, Richard Galliano, Fourplay. Jego imponująca dyskografia zawiera kilkaset albumów studyjnych, w tym nagrodzone Grammy 34th and Lex Randy’ego Breckera oraz Concert in the Garden and Sky Blue Marii Schneider.

Filharmonia Krakowska

ul. Zwierzyniecka 1

Po gościnnych koncertach w wawelskiej sali Saskiej (i innych tymczasowych siedzibach, jak hala Sokoła przy dawnej ulicy Wolskiej, dziś Piłsudskiego, czy Pałac Spiski w Rynku Głównym) w XIX i na początku XX wieku Filharmonia znalazła swój dom w usytuowanym w pobliżu Wawelu obecnym budynku przy ulicy Zwierzynieckiej, ukończonym w 1931 roku z inicjatywy księcia kardynała Adama Stefana Sapiehy. Stało się to w 1945 roku, kiedy Filharmonia Krakowska (wówczas Państwowa Filharmonia w Krakowie) – jako pierwsza instytucja muzyczna w kraju – zainaugurowała swoją działalność po wojnie. Modernistyczną bryłę z neobarokowym wnętrzem zaprojektowano na wzór Maison du Peuple w Brukseli; fasadę wieńczą Trzy Korony – herb archidiecezji krakowskiej (budynek należy do Kurii Metropolitalnej w Krakowie; w pierwotnej koncepcji powstał on jako Dom Katolicki). Sala koncertowa – licząca około 700 miejsc – przeszła w 2020 roku generalny remont. Oprócz niej na kolejnych piętrach budynku znajdują się sale kameralne: Złota (I piętro) i Błękitna (II piętro).

W grudniu 1991 roku w gmachu Filharmonii wybuchł ogromny pożar, który doszczętnie zniszczył większość pomieszczeń, w tym salę koncertową i mieszczące się w niej organy firmy Alexandra Schukego z Poczdamu (krakowianie do dziś wspominają przerażający jęk, jaki wydawały topniejące pod wpływem gorąca piszczałki). Ich miejsce zajął ogromny 50-głosowy instrument z elektryczną trakturą rejestrów autorstwa renomowanej firmy Johannesa Klaisa z Bonn – duma melomanów i serce muzyki organowej starego Krakowa. 

Obok cotygodniowych koncertów symfonicznych Filharmonia Krakowska organizuje także recitale mistrzowskie i koncerty edukacyjne dla dzieci i młodzieży, zaś latem spotkania z muzyką przybierają formę kameralnych koncertów o nieco lżejszym charakterze. Specjalnością jej repertuaru stały się oratoria, których prezentacje umożliwia rozbudowany aparat wykonawczy: orkiestra, chór mieszany i chór chłopięcy. Filharmonia Krakowska zasłużyła się także, propagując w Polsce i na świecie dzieła Karola Szymanowskiego.

Sala filharmoniczna jest też miejscem wielu koncertów gościnnych (m.in. podczas dużych festiwali).

OK Nasz strona korzysta z plików cookies w celach statystycznych, marketingowych i promocyjnych. Możesz wyłączyć tą opcję w ustawieniach prywatności swojej przeglądarki.