Kraków Travel

piątek, 9 grudnia 2022, 18:30
sobota, 10 grudnia 2022, 18:30
niedziela, 11 grudnia 2022, 18:30

Opera Krakowska

ul. Lubicz 48

W ciągu sezonu artystycznego Opera Krakowska prezentuje około 200 spektakli, które ogląda...

Vissi d'arte, vissi d’amore, E lucevan le stelle oraz Recondita armonia. Która opera może poszczycić się tak pięknymi i tak dramatycznymi ariami? Premiera Toski – początkowo wrogo przyjętego, wkrótce i po dziś dzień niezwykle popularnego utworu Giacoma Pucciniego (1858-1924) – odbyła się w rzymskim Teatro Constanzi 14 stycznia 1900 roku. Luigi Illica i Giuseppe Giacosa, którzy już wcześniej współpracowali z kompozytorem przy operze Madama Butterfly, oparli swoje libretto na dramacie Victoriena Sardou.
Puccini uważany jest za pioniera kierunku w muzyce operowej zwanego weryzmem, postulującego przedstawianie realistycznej tematyki współczesnej. Tosca jest zgodna z jego duchem: kompozytor z pieczołowitością starał się odtworzyć realia fabuły. Jedna z anegdot głosi nawet, że wielokrotnie o brzasku przemierzał dorożką okolice zamku św. Anioła i Bazyliki św. Piotra, sprawdzając dźwięk tamtejszych dzwonów.
To jedna z niewielu oper, których akcja dzieje się w ściśle określonym miejscu, czasie i porach dnia: w Rzymie 14 i 15 czerwca 1800 roku. Historia sama w sobie jest niezwykle melodramatyczna, wręcz egzaltowana. Namiętna miłość śpiewaczki Flory Toski i malarza Cavaradossiego, wskutek zemsty zakochanego w Tosce okrutnego barona Scarpii („Przed nim drżał cały Rzym”) kończy się brutalnym morderstwem i samobójczą śmiercią tytułowej bohaterki. Dodajmy do tego polityczne rozgrywki – w tle toczą się zmagania wojsk napoleońskich i prohabsburskich. Podobno dramatem Sardou, napisanym dla wielkiej Sary Bernhardt, interesował się też Giuseppe Verdi. Czy i on stworzyłby równie emocjonujące dzieło?
Opera Pucciniego charakteryzuje się dynamiczną akcją i bardzo mocno zróżnicowaną muzyką – stwarza więc wykonawcom Opery Krakowskiej ogromne pole do popisu zarówno wokalnego, jak i aktorskiego. (Barbara Błońska)

Kompozytor: Giacomo Puccini
Reżyseria: Laco Adamik
Kierownictwo muzyczne: Andrzej Straszyńską

www.opera.krakow.pl

operakrakow

kasa: 12 296 62 60 (61), Biuro Organizacji Widowni: 12 296 62 62 (63)

bilety@opera.krakow.pl

Inne: dostępne dla niepełnosprawnych

Opera Krakowska

ul. Lubicz 48

W ciągu sezonu artystycznego Opera Krakowska prezentuje około 200 spektakli, które ogląda prawie 70 000 widzów. Ma w swoim repertuarze światową klasykę (Carmen, Tosca, Cyganeria) i spektakle operetkowe (Baron cygański, Zemsta nietoperza), a także przedstawienia baletowe oraz muzyczne dla dzieci. Z Operą Krakowską chętnie współpracują polscy artyści o światowej sławie, tacy jak Małgorzata Walewska, Mariusz Kwiecień, Andrzej Dobber, Wojtek Śmiłek czy Łukasz Borowicz. Popularność operowych spektakli w Krakowie sprawia, że bilety trzeba rezerwować ze sporym wyprzedzeniem. Sezon artystyczny Opery Krakowskiej kończy się mocnym akcentem: prezentacją spektakli i widowisk muzycznych podczas letniego festiwalu w niezwykłej scenerii dziedzińca zamku wawelskiego.

Na scenie Opery Krakowskiej zobaczyć można także goszczące tu spektakle teatralne i koncerty.

Z historii gmachu:
Teatr im. Juliusza Słowackiego nie był jedyną sceną, na której krakowianie mogli podziwiać spektakle muzyczne. W dwudziestoleciu międzywojennym Krakowskie Towarzystwo Operowe otrzymało od miasta budynek dawnej ujeżdżalni koni przy ulicy Rajskiej 12 (gdzie obecnie mieści się Małopolski Ogród Sztuki), w drugiej połowie XX wieku natomiast – oprócz sceny teatru przy placu Świętego Ducha – artyści korzystali także z ciasnych wnętrz Domu Żołnierza przy ulicy Lubicz (gdzie wystawiano operetki). I choć Kraków chlubi się bogatą tradycją związaną z operą (to właśnie tu wydano drukiem pierwsze libretto operowe w tłumaczeniu polskim: Wybawienie Ruggiera z wyspy Alcyny Ferdinanda Saracinellego), samodzielny budynek Opery Krakowskiej stanął obok Domu Żołnierza dopiero w 2008 roku.
Nowoczesna, błyszcząca czerwienią bryła mieści salę główną na ponad 760 miejsc (ze sceną o powierzchni przeszło 400 metrów kwadratowych, 18 zapadniami, dwoma wyciągami kurtynowymi, sceną obrotową i aparaturą do projekcji wideo), przeznaczoną dla blisko 200 osób salę kameralną, salę wystawową i obszerne zaplecze sceniczne. Przylegającą do budynku starą ujeżdżalnię koni (niska budowla z półokrągłym dachem) zaadaptowano na potrzeby instytucji – znajdują się tam szatnia oraz kasy biletowe.

Patrz także: trasa Muzyczny Kraków 2. połowy XX stulecia: dźwięki Starego Miasta