Roztańczone wakacje

18 lipca 2022

Tegoroczne lato zarówno mieszkańcy Krakowa, jak i odwiedzający je turyści spędzą z tańcem i spektaklami o szerokim spektrum gatunków, stylów i konwencji.

16 lipca rozpocznie się Festiwal Teatrów Dworskich „Cracovia Danza”, który potrwa do końca miesiąca, a 1 sierpnia pałeczkę przejmie siedmiodniowy Krakowski Festiwal Tańca. Zadowoleni więc będą i ci, którzy kochają historię, i ci, którzy poruszają się w rytmie współczesności.

Historia i współczesność

Festiwal Tańców Dworskich „Cracovia Danza” odbędzie się po raz dwudziesty trzeci. Jak co roku będzie okazją do prezentacji dziedzictwa tanecznego – zarówno lokalnego, jak i ogólnopolskiego, a nawet międzynarodowego. Za jego organizację odpowiedzialny jest Balet Cracovia Danza, jedyny w Polsce profesjonalny zespół tańców historycznych. To festiwal, który pozwala na przeniesienie przeszłości w teraźniejszość. Prezentowane spektakle łączą drobiazgową analizę źródeł i archiwaliów ze znakomitymi umiejętnościami tancerzy, dzięki czemu historia ożywa na oczach widzów. W tym roku motywem przewodnim będzie komedia.

Krakowski Festiwal Tańca odbywa się natomiast dopiero po raz drugi. Błędem byłoby jednak myśleć, że wydarzenie to nie ma bogatej historii. Festiwal powstał bowiem z połączenia trzech projektów przez wiele lat rozwijanych przez Krakowskie Centrum Choreograficzne działające w Nowohuckim Centrum Kultury. Pierwszy z nich to konkurs choreograficzny 3…2…1…TANIEC!, w którym prezentowane były prace solowe, duety oraz tria, nagradzane następnie przez jury i publiczność. Drugi to BaletOFFFestival, w ramach którego w NCK odbywały się rezydencje artystyczne, a ich efekty prezentowano publiczności. Wreszcie trzeci projekt to Festiwal Tańca Współczesnego SPACER, którego zadaniem była prezentacja ciekawych zjawisk w obszarze choreografii. Połączenie tych trzech wydarzeń w jedno pozwoliło zogniskować siły produkcyjne i promocyjne, co zaowocowało mocniejszą obecnością nowego festiwalu na kulturalnej mapie Krakowa, a także bogatszym programem. W 2020 roku plany startu festiwalu w nowej formule pokrzyżowała pandemia, ale już rok później udało się przeprowadzić edycję pod hasłem Zobaczyć taniec. W tym roku wydarzeniu towarzyszyć będzie maksyma Tu i teraz w nieskończoność.

Od poloneza po tai chi

Wydawałoby się zatem, że zorientowany na historię Festiwal Tańców Dworskich z prezentującym współczesne choreografie Krakowskim Festiwalem Tańca łączy tylko gorący, letni czas, w którym odbywają się oba wydarzenia. Podobieństw jest jednak znacznie więcej. Przede wszystkim dwa wakacyjne festiwale taneczne mocno zaznaczą swoją obecność w przestrzeni miasta. Przedstawienia Festiwalu Tańców Dworskich prezentowane będą w plenerze: na scenie przed Galerią Krakowską czy na Rynku Głównym. W tym roku tancerze Baletu Cracovia Danza zaprezentują też trzy krótkie formy – kontynuację cyklu „Kraków tańcem malowany” (zapoczątkowała go zeszłoroczna edycja festiwalu odbywająca się pod takim właśnie hasłem). Spektakle związane tematycznie z miejscem ich prezentacji zostaną pokazane przed pałacem Krzysztofory, na dziedzińcu Muzeum Czartoryskich oraz na Wawelu. Tymczasem Krakowski Festiwal Tańca – choć swoje spektakle prezentować będzie w Nowohuckim Centrum Kultury – planuje codzienne poranne ćwiczenia fizyczne na świeżym powietrzu inspirowane tradycyjną chińską sztuką walki tai chi.

Oba festiwale chcą zaktywizować widzów także na inne sposoby. Tradycją Festiwalu Tańców Dworskich jest polonez na Rynku Głównym. Prowadzą go artyści z zespołu Cracovia Danza ubrani w piękne historyczne kostiumy, a do korowodu przyłączyć się mogą wszyscy chętni. Do wspólnego tańca zaprasza też Krakowskie Centrum Choreograficzne. Między innymi w tym celu w czasie Krakowskiego Festiwalu Tańca zorganizowane zostanie wydarzenie Visual Ambient Jam Session łączące koncert ambientowy z performansem fotograficznym Klaudyny Shubert. Ciekawą formą aktywizacyjną będą też warsztaty pisania o tańcu prowadzone przez krytyczkę i teoretyczkę Hannę Raszewską. Zajęcia kierowane będą do wszystkich zainteresowanych, a ich uczestnicy będą mieli możliwość zobaczenia kompletu festiwalowych spektakli.

Taneczna podróż

Dwa krakowskie festiwale starają się podążać w rejony odległe geograficznie i czasowo. Balet Cracovia Danza w czasie Festiwalu Teatrów Dworskich pokaże między innymi przedstawienie Szachy, w którym sięgnie po poemat Jana Kochanowskiego, tańce renesansowe oraz pantomimę, czy Pan Molier prosi do tańca – spektakl przygotowany specjalnie z okazji światowych obchodów Roku Moliera (w związku z czterechsetną rocznicą urodzin słynnego dramatopisarza). Gościem specjalnym festiwalu będzie francuski choreograf i tancerz specjalizujący się w tańcu historycznym Pierre-François Dollé.

Goście z zagranicy wystąpią także na Krakowskim Festiwalu Tańca. Będziemy mieli okazję zobaczyć The Lion’s Den w wykonaniu czeskiego kolektywu Pocketart oraz Innych słowackiej grupy Anton Lachky Company. Ten ostatni spektakl z pewnością spodoba się dorosłym widzom, choć adresowany jest także do dzieci. Na festiwalu nie zabraknie oczywiście polskich tancerzy i choreografów (w tym nazwisk tak znanych, jak Ramona Nagabczyńska, Barbara Bujakowska czy Wojciech Klimczyk). Niektóre prace zostaną pokazane po raz pierwszy. Jedna z premier będzie prezentacją efektów rezydencji artystycznej, która kontynuuje tradycje dawnego BaletOFFFestival.

Dwa bieguny

Historia czy współczesność? Spojrzenie w przeszłość czy w nieskończoność? Polonez czy swobodny taniec do muzyki ambientowej? Tego lata w Krakowie miłośnicy teatru będą mogli oglądać przedstawienia z przeciwległych biegunów sztuki tańca, a renoma Festiwalu Tańców Dworskich i Krakowskiego Festiwalu Tańca daje gwarancję, że jakościowo będą to doświadczenia z najwyżej półki. Być może więc wcale nie trzeba pomiędzy nimi wybierać i warto sprawdzić, co się stanie, kiedy tradycji pozwolimy płynnie przejść we współczesność!

---

Katarzyna Waligóra – krytyczka i edukatorka teatralna, doktorka i badaczka. Pracuje na Akademii Teatralnej w Warszawie, współpracuje z Katedrą Teatru i Dramatu Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pisze o teatrze i tańcu m.in. dla „Taniec Polska”, „Dwutygodnika”, „Teatru” i „Dialogu”. Ostatnio wspólnie z Moniką Kwaśniewską zredagowała książkę Teatr brzydkich uczuć (Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 2021).

OK Nasz strona korzysta z plików cookies w celach statystycznych, marketingowych i promocyjnych. Możesz wyłączyć tą opcję w ustawieniach prywatności swojej przeglądarki.