Wanda

sobota, 12 października 2024, 18:30

  • sobota, 12 października 2024, 18:30
>

Czy rzeczywiście Wanda z krakowskiej legendy nie chciała Niemca i dlatego rzuciła się do Wisły? Otóż nie – chciała, kochała, co więcej, Rytyger, ten Niemiec, kochał ją! Więc co stanęło na przeszkodzie ślubowi królowej Lechitów z wodzem Germanów? I dlaczego zamiast miłości, rodzinnego szczęścia Wanda wybrała śmierć?
Mamy zatem melodramat, który znakomicie nadaje się na treść opery. Nic dziwnego, że postać legendarnej królowej była niejednokrotnie tematem utworów scenicznych, w tym librett, do których przymierzali się i Kurpiński, i Moniuszko, ale tylko Dvořákowi udało się ukończyć i wystawić pięcioaktową operę Vanda w Pradze (1876).

Po bez mała 150 latach do podania o krakowskiej władczyni sięgnęła Joanna Wnuk-Nazarowa, kompozytorka i dyrygentka, wybitna postać życia kulturalnego i muzycznego, wybierając za podstawę swojej opery dramat – misterium Cypriana Kamila Norwida Wanda. Tak powstał drugi utwór operowy o córce Kraka. Jego inscenizację przygotowała Opera Krakowska we współpracy z Państwowym Wydawnictwem Muzycznym jako zwieńczenie Roku Norwidowskiego. Prapremiera światowa Wandy Joanny Wnuk-Nazarowej odbyła się 10 września 2021 roku na Dziedzińcu Arkadowym Zamku Królewskiego na Wawelu. Dla prezentacji nowego dzieła wybrano miejsce szczególne, wzgórze wawelskie, prawdopodobne terytorium wydarzeń dramatu, jak również przestrzeń symbolicznego pochowku C.K. Norwida.

Już wówczas Opera Krakowska planowała przeniesienie tytułu do swojej siedziby, aby wszedł on do stałego repertuaru. Wanda Joanny Wnuk-Narodowej na scenie Opery Krakowskiej jest nową inscenizacją, w odmiennej scenografii, kostiumach, w poszerzonej choreografii, przygotowanej przez realizatorów „wawelskiej” wersji. Jak poprzednio strona muzyczna opery należy do Michała Klauzy, reżyseria i scenografia – do Waldemara Zawodzińskiego, kostiumy  zaprojektowała Maria Balcerek, choreografię wzbogaciła o nowe elementy Janina Niesobska.

Spektakl jesienią 2024 roku będzie celebracją jubileuszu 75-lecia Joanny Wnuk-Nazarowej.

Inscenizacja i multimedia: Waldemar Zawodziński                                                      
Kierownictwo muzyczne: Michał Klauza                      
Kostiumy: Maria Balcerek
Choreografia: Janina Niesobska

Przygotowanie chóru: Janusz Wierzgacz    
Przygotowanie chóru dziecięcego: Marek Kluza
Premiera: 10 września 2021 (Zamek Królewski na Wawelu), 1 kwietnia 2023 (scena Opery Krakowskiej)

kasa: 12 296 62 60 (61), Biuro Organizacji Widowni: 12 296 62 62 (63)
Inne: dostępne dla niepełnosprawnych

Opera Krakowska

ul. Lubicz 48

W ciągu sezonu artystycznego Opera Krakowska prezentuje około 200 spektakli, które ogląda prawie 70 000 widzów. Ma w swoim repertuarze światową klasykę (Carmen, Tosca, Cyganeria) i spektakle operetkowe (Baron cygański, Zemsta nietoperza), a także przedstawienia baletowe oraz muzyczne dla dzieci. Z Operą Krakowską chętnie współpracują polscy artyści o światowej sławie, tacy jak Małgorzata Walewska, Mariusz Kwiecień, Andrzej Dobber, Wojtek Śmiłek czy Łukasz Borowicz. Popularność operowych spektakli w Krakowie sprawia, że bilety trzeba rezerwować ze sporym wyprzedzeniem. Sezon artystyczny Opery Krakowskiej kończy się mocnym akcentem: prezentacją spektakli i widowisk muzycznych podczas letniego festiwalu w niezwykłej scenerii dziedzińca zamku wawelskiego.

Na scenie Opery Krakowskiej zobaczyć można także goszczące tu spektakle teatralne i koncerty.

Z historii gmachu:
Teatr im. Juliusza Słowackiego nie był jedyną sceną, na której krakowianie mogli podziwiać spektakle muzyczne. W dwudziestoleciu międzywojennym Krakowskie Towarzystwo Operowe otrzymało od miasta budynek dawnej ujeżdżalni koni przy ulicy Rajskiej 12 (gdzie obecnie mieści się Małopolski Ogród Sztuki), w drugiej połowie XX wieku natomiast – oprócz sceny teatru przy placu Świętego Ducha – artyści korzystali także z ciasnych wnętrz Domu Żołnierza przy ulicy Lubicz (gdzie wystawiano operetki). I choć Kraków chlubi się bogatą tradycją związaną z operą (to właśnie tu wydano drukiem pierwsze libretto operowe w tłumaczeniu polskim: Wybawienie Ruggiera z wyspy Alcyny Ferdinanda Saracinellego), samodzielny budynek Opery Krakowskiej stanął obok Domu Żołnierza dopiero w 2008 roku.
Nowoczesna, błyszcząca czerwienią bryła mieści salę główną na ponad 760 miejsc (ze sceną o powierzchni przeszło 400 metrów kwadratowych, 18 zapadniami, dwoma wyciągami kurtynowymi, sceną obrotową i aparaturą do projekcji wideo), przeznaczoną dla blisko 200 osób salę kameralną, salę wystawową i obszerne zaplecze sceniczne. Przylegającą do budynku starą ujeżdżalnię koni (niska budowla z półokrągłym dachem) zaadaptowano na potrzeby instytucji – znajdują się tam szatnia oraz kasy biletowe.

Patrz także: trasa Muzyczny Kraków 2. połowy XX stulecia: dźwięki Starego Miasta

OK Nasz strona korzysta z plików cookies w celach statystycznych, marketingowych i promocyjnych. Możesz wyłączyć tą opcję w ustawieniach prywatności swojej przeglądarki.