Kraków Travel

piątek, 15 grudnia 2023, 19:30
sobota, 16 grudnia 2023, 18:00

Filharmonia Krakowska

ul. Zwierzyniecka 1

Po gościnnych koncertach w wawelskiej sali Saskiej (i innych tymczasowych siedzibach, jak hala...

Monumentalna, niejednorodna stylistycznie kompozycja Chrystus, z tekstem opartym na fragmentach Biblii, liturgii katolickiej i łacińskich hymnach, powstała w latach 1862–1867. Oratorium, przeznaczone na głosy solowe, chór, orkiestrę i organy, opowiada historię życia Jezusa – od narodzin po śmierć i zmartwychwstanie. Składa się z czternastu obrazów, ujętych w trzy części. Dzieło opublikowano w 1872 roku, a niecały rok później w Weimarze odbyła się premiera, w której uczestniczyli m.in. Cosima i Richard Wagnerowie.

Chrystus to utwór pełen dramatycznych kontrastów: proste hymny rywalizują tu z gęstą fakturą symfoniczną, głosy i instrumenty łączą się w różnorodne zestawy. Dziś nie należy może do najpopularniejszych dzieł Liszta, lecz w swoim czasie cieszył się sporą estymą, a w jego wystawieniach brały udział największe osobistości świata muzycznego XIX wieku.

W 150. rocznicę jego premierowego wykonania dzieło przypomina Filharmonia Krakowska.

Ferenc Liszt Chrystus*
* w 150. rocznicę prawykonania dzieła
koncert z dwiema przerwami, czas trwania ok. 200 min.

Natalia Rubiś – sopran
Małgorzata Pańko-Edery – alt
Pavel Petrov – tenor
Mariusz Godlewski – baryton
Robert Gierlach – bas
Orkiestra i Chór Filharmonii Krakowskiej
Piotr Piwko – chórmistrz
Alexander Humala – dyrygent

filharmoniakrakow.pl

filharmonia.krakow

Inne: dostępne dla niepełnosprawnych

Filharmonia Krakowska

ul. Zwierzyniecka 1

Po gościnnych koncertach w wawelskiej sali Saskiej (i innych tymczasowych siedzibach, jak hala Sokoła przy dawnej ulicy Wolskiej, dziś Piłsudskiego, czy Pałac Spiski w Rynku Głównym) w XIX i na początku XX wieku Filharmonia znalazła swój dom w usytuowanym w pobliżu Wawelu obecnym budynku przy ulicy Zwierzynieckiej, ukończonym w 1931 roku z inicjatywy księcia kardynała Adama Stefana Sapiehy. Stało się to w 1945 roku, kiedy Filharmonia Krakowska (wówczas Państwowa Filharmonia w Krakowie) – jako pierwsza instytucja muzyczna w kraju – zainaugurowała swoją działalność po wojnie. Modernistyczną bryłę z neobarokowym wnętrzem zaprojektowano na wzór Maison du Peuple w Brukseli; fasadę wieńczą Trzy Korony – herb archidiecezji krakowskiej (budynek należy do Kurii Metropolitalnej w Krakowie; w pierwotnej koncepcji powstał on jako Dom Katolicki). Sala koncertowa – licząca około 700 miejsc – przeszła w 2020 roku generalny remont. Oprócz niej na kolejnych piętrach budynku znajdują się sale kameralne: Złota (I piętro) i Błękitna (II piętro).

W grudniu 1991 roku w gmachu Filharmonii wybuchł ogromny pożar, który doszczętnie zniszczył większość pomieszczeń, w tym salę koncertową i mieszczące się w niej organy firmy Alexandra Schukego z Poczdamu (krakowianie do dziś wspominają przerażający jęk, jaki wydawały topniejące pod wpływem gorąca piszczałki). Ich miejsce zajął ogromny 50-głosowy instrument z elektryczną trakturą rejestrów autorstwa renomowanej firmy Johannesa Klaisa z Bonn – duma melomanów i serce muzyki organowej starego Krakowa.

Obok cotygodniowych koncertów symfonicznych Filharmonia Krakowska organizuje także recitale mistrzowskie i koncerty edukacyjne dla dzieci i młodzieży, zaś latem spotkania z muzyką przybierają formę kameralnych koncertów o nieco lżejszym charakterze. Specjalnością jej repertuaru stały się oratoria, których prezentacje umożliwia rozbudowany aparat wykonawczy: orkiestra, chór mieszany i chór chłopięcy. Filharmonia Krakowska zasłużyła się także, propagując w Polsce i na świecie dzieła Karola Szymanowskiego.

Sala filharmoniczna jest też miejscem wielu koncertów gościnnych (m.in. podczas dużych festiwali).