Kraków Travel

czwartek, 4 kwietnia 2024, 19:30
piątek, 5 kwietnia 2024, 19:30
sobota, 6 kwietnia 2024, 17:00

Teatr im. Juliusza Słowackiego

pl. Świętego Ducha 1

Jedna z najsłynniejszych i najbardziej zasłużonych polskich scen, działająca nieprzerwanie od...

Spektakl Darii Kubisiak.

Niemęski, czyli jaki? Żeński, babski, słaby, płaczliwy, miękki, tchórzliwy, bezwolny, zniewieściały, przegięty? A może jeszcze inaczej? Może po prostu wyzwolony z póz i lęków, wolny od przymusu rywalizacji i napinania muskułów, uwolniony od narzuconych przez kulturę zachowań, które podobać się mogą na ekranie, ale w życiu…? Niemęski, czyli taki, który sam stanowi o sobie. Niemęski, czyli ten, co nie korzysta z nadanych mu nie wiadomo przez kogo przywilejów. Niemęski, czyli taki, który mówi, co czuje, nie musi zawsze wygrać, bo jego życie to nie konkurs, mecz ani wyścig. Trudno to zrozumieć bohaterom spektaklu – czterem mężczyznom na zakręcie i pod presją, ale trzeba przyznać, że bardzo się starają, a realizatorki próbują ich przekonać, że „niemęski” to nie obelga, lecz komplement.

Wykręcone historie bohaterów konfrontują się z kulturowym rozpadem systemu, a „niemęski” to utopijna spekulacja na temat jego stanu. W scenach w humorystycznej i onirycznej konwencji mężczyźni otrzymują miękkie kompetencje, zazwyczaj przypisywane kobietom. Zagubieni bohaterowie z kompleksami próbują odnaleźć się w nowej rzeczywistości wciąż jeszcze na granicy jawy i snu. Nam także „niemęski” pomoże oswoić się z lękami, strachami i obawami wywołanymi upadającym patriarchatem.

Obsada:

Krzysztof Stawowy
Stanisław Linowski
Grzegorz Mielczarek
Oskar Malinowski (gościnnie)
Aleksander Wnuk (gościnnie)

Twórcy:

Daria Kubisiak Reżyseria i scenariusz
Joanna Krakowska, Magdalena Urbańska Dramaturgia
Iga Słupska Scenografia
Hanka Podraza Kostiumy
Oskar Malinowski Choreografia
Jarosław Płonka Muzyka
Klaudyna Schubert Reżyseria świateł
Magdalena Urbańska Asystentka reżyserki
Ewa Wrześniak Inspicjentka/suflerka

Teatr im. Juliusza Słowackiego

pl. Świętego Ducha 1

Jedna z najsłynniejszych i najbardziej zasłużonych polskich scen, działająca nieprzerwanie od 1893 roku. Teatr im. Juliusza Słowackiego zaliczany jest do najcenniejszych zabytków architektury teatralnej w Europie.

Budynek teatru wzniesiono w latach 1891-1893 na miejscu wyburzonych zabudowań klasztoru oraz kościoła św. Ducha. Wywołało to niemałe oburzenie w kręgu krakowskich historyków, konserwatorów i artystów: malarz Jan Matejko, który zaciekle walczył o pozostawienie w tym miejscu średniowiecznych zabytków, na znak protestu zrezygnował z tytułu honorowego obywatela miasta.
Nowy gmach Teatru Miejskiego projektu Jana Zawiejskiego był największą inwestycją budowlaną XIX-wiecznego Krakowa i – co ciekawe – pierwszym w mieście obiektem, który wyposażono w oświetlenie elektryczne. Budynek utrzymany jest w stylu eklektycznym, z przewagą elementów neorenesansowych i neobarokowych. To tu w roku 1901 odbyła się premiera narodowego dramatu Stanisława Wyspiańskiego Wesele.|
Początkowo Teatr Miejski miał nosić imię polskiego komediopisarza Aleksandra hrabiego Fredry, czego śladem jest popiersie znajdujące się przed głównym wejściem. Ostatecznie w 1909 roku nadano teatrowi imię Juliusza Słowackiego w stulecie urodzin narodowego wieszcza i poety.

14 listopada 1896 roku odbył się tu pierwszy pokaz kinematografu w Polsce, czyli wynalazku braci Lumière. Zaprezentowano zestaw dwunastu filmów. Projekcje odbywały się przed wieczornym przedstawieniem teatralnym i cieszyły dużą popularnością – w ciągu kolejnych dwóch miesięcy uczestniczyło w nich co najmniej dziesięć tysięcy krakowian, czyli co ósmy mieszkaniec ówczesnego miasta.

Współcześnie Teatr im. Juliusza Słowackiego to oczywiście Duża Scena, jak również Scena Miniatura działająca od 1976 roku w dawnym budynku teatralnej elektrowni, Małopolski Ogród Sztuki czy Dom Rzemiosł Teatralnych.