Capella Cracoviensis: Haydn – symfonie

czwartek, 5 grudnia 2024, 19:00

Kup bilet
  • czwartek, 5 grudnia 2024, 19:00
>

Symfonia stała się w klasycyzmie najważniejszym gatunkiem orkiestrowym muzyki instrumentalnej, zaś Joseph Haydn – parający się nim przez niemal 40 lat – odegrał kluczową rolę w jego krystalizacji i rozwoju: od późnobarokowych korzeni do dojrzałego stylu klasycznego. Capella Cracoviensis od 2018 roku realizuje ambitny plan wykonania wszystkich symfonii austriackiego twórcy, które dodatkowo nagrywa w trakcie koncertów i sukcesywnie wydaje (ukazały się już 3 boksy winyli!). Teraz przyszedł czas na (wyjątkowo nie po kolei...) numery 68 i 77, a w ich wykonaniu krakowskim zespołem pokieruje od instrumentu Ana Liz Ojeda Hernández, skrzypaczka znakomitego zespołu muzyki dawnej Accademia Bizantina. Program koncertu uzupełnią dzieła Wolfganga Amadeusza Mozarta. A kolejnych spotkań z klasycznymi symfoniami wypatrujmy już wkrótce – w końcu Papa Haydn napisał ich aż 108…

Joseph Haydn Symfonia B-dur nr 66
Wolfgang Amadeus Mozart Symfonia C-dur

***
Wolfgang Amadeus Mozart Kwartet G-dur nr 14 KV 387
Joseph Haydn Symfonia B-dur nr 77

Ana Liz Ojeda Hernández koncertmistrz
Capella Cracoviensis

Filharmonia Krakowska

ul. Zwierzyniecka 1

Po gościnnych koncertach w wawelskiej sali Saskiej (i innych tymczasowych siedzibach, jak hala Sokoła przy dawnej ulicy Wolskiej, dziś Piłsudskiego, czy Pałac Spiski w Rynku Głównym) w XIX i na początku XX wieku Filharmonia znalazła swój dom w usytuowanym w pobliżu Wawelu obecnym budynku przy ulicy Zwierzynieckiej, ukończonym w 1931 roku z inicjatywy księcia kardynała Adama Stefana Sapiehy. Stało się to w 1945 roku, kiedy Filharmonia Krakowska (wówczas Państwowa Filharmonia w Krakowie) – jako pierwsza instytucja muzyczna w kraju – zainaugurowała swoją działalność po wojnie. Modernistyczną bryłę z neobarokowym wnętrzem zaprojektowano na wzór Maison du Peuple w Brukseli; fasadę wieńczą Trzy Korony – herb archidiecezji krakowskiej (budynek należy do Kurii Metropolitalnej w Krakowie; w pierwotnej koncepcji powstał on jako Dom Katolicki). Sala koncertowa – licząca około 700 miejsc – przeszła w 2020 roku generalny remont. Oprócz niej na kolejnych piętrach budynku znajdują się sale kameralne: Złota (I piętro) i Błękitna (II piętro).

W grudniu 1991 roku w gmachu Filharmonii wybuchł ogromny pożar, który doszczętnie zniszczył większość pomieszczeń, w tym salę koncertową i mieszczące się w niej organy firmy Alexandra Schukego z Poczdamu (krakowianie do dziś wspominają przerażający jęk, jaki wydawały topniejące pod wpływem gorąca piszczałki). Ich miejsce zajął ogromny 50-głosowy instrument z elektryczną trakturą rejestrów autorstwa renomowanej firmy Johannesa Klaisa z Bonn – duma melomanów i serce muzyki organowej starego Krakowa. 

Obok cotygodniowych koncertów symfonicznych Filharmonia Krakowska organizuje także recitale mistrzowskie i koncerty edukacyjne dla dzieci i młodzieży, zaś latem spotkania z muzyką przybierają formę kameralnych koncertów o nieco lżejszym charakterze. Specjalnością jej repertuaru stały się oratoria, których prezentacje umożliwia rozbudowany aparat wykonawczy: orkiestra, chór mieszany i chór chłopięcy. Filharmonia Krakowska zasłużyła się także, propagując w Polsce i na świecie dzieła Karola Szymanowskiego.

Sala filharmoniczna jest też miejscem wielu koncertów gościnnych (m.in. podczas dużych festiwali).

OK Nasz strona korzysta z plików cookies w celach statystycznych, marketingowych i promocyjnych. Możesz wyłączyć tą opcję w ustawieniach prywatności swojej przeglądarki.