Koncert noworoczny Filharmonii Krakowskiej
środa, 1 stycznia 2025, 17:00
W Filharmonii Krakowskiej nowy rok przywitamy dźwiękami walców, marszów, polek, najsłynniejszych arii operowych i operetkowych. Odwiedzimy brzegi Dunaju i Wenecję, zatańczymy z Księżniczką czardasza, Rusałką i Wesołą wdówką, a toast za pomyślność w roku 2025 wzniesiemy przy dźwiękach z Traviaty.
Johann Strauss II Uwertura do operetki Zemsta nietoperza
Johann Strauss II Sei mir gegrüsst, du holdes Venezia! z operetki Noc w Wenecji z aktu 1 scena 12
Johann Strauss II Tritsch-Tratsch Polka
Imre Kálmán Czardasz Silvy z operetki Księżniczka czardasza
Johann Strauss II Nad pięknym, modrym Dunajem op. 314
Antonín Dvořák Song to the moon z opery Rusałka
Gioachino Rossini La danza
Johann Strauss Pizzicato-Polka
Giacomo Puccini O mio babbino caro z opery Gianni Schicchi
Giuseppe Verdi La donna è mobile z opery Rigoletto
Giuseppe Verdi Libiamo ne'lieti calici z opery La traviata z aktu I
***
Franz von Suppé Uwertura do operetki Dama pikowa
Leonard Bernstein My Love z musicalu Candide
Pablo de Sarasate Navarra op. 33
Alexander Borodin (arr. Robert Wright, George Forrest) And this is my beloved z musicalu Kismet
Johann Strauss II Polka "Grzmoty i błyskawice"
Victor Herbert Art is calling for me z opery The Enchantress
Johann Strauss I Walc cesarski op. 437
Franz Lehár Usta milczą, dusza śpiewa z operetki Wesoła wdówka
Johann Strauss Marsz Radetzky’ego
Elisa Balbo – sopran
Michele Angelini – tenor
Paweł Wajrak – skrzypce
Jakub Żurek – skrzypce
Orkiestra Filharmonii Krakowskiej
Tomasz Tokarczyk – dyrygent
Piotr Krasnowolski – prowadzenie
Filharmonia Krakowska
ul. Zwierzyniecka 1
Po gościnnych koncertach w wawelskiej sali Saskiej (i innych tymczasowych siedzibach, jak hala Sokoła przy dawnej ulicy Wolskiej, dziś Piłsudskiego, czy Pałac Spiski w Rynku Głównym) w XIX i na początku XX wieku Filharmonia znalazła swój dom w usytuowanym w pobliżu Wawelu obecnym budynku przy ulicy Zwierzynieckiej, ukończonym w 1931 roku z inicjatywy księcia kardynała Adama Stefana Sapiehy. Stało się to w 1945 roku, kiedy Filharmonia Krakowska (wówczas Państwowa Filharmonia w Krakowie) – jako pierwsza instytucja muzyczna w kraju – zainaugurowała swoją działalność po wojnie. Modernistyczną bryłę z neobarokowym wnętrzem zaprojektowano na wzór Maison du Peuple w Brukseli; fasadę wieńczą Trzy Korony – herb archidiecezji krakowskiej (budynek należy do Kurii Metropolitalnej w Krakowie; w pierwotnej koncepcji powstał on jako Dom Katolicki). Sala koncertowa – licząca około 700 miejsc – przeszła w 2020 roku generalny remont. Oprócz niej na kolejnych piętrach budynku znajdują się sale kameralne: Złota (I piętro) i Błękitna (II piętro).
W grudniu 1991 roku w gmachu Filharmonii wybuchł ogromny pożar, który doszczętnie zniszczył większość pomieszczeń, w tym salę koncertową i mieszczące się w niej organy firmy Alexandra Schukego z Poczdamu (krakowianie do dziś wspominają przerażający jęk, jaki wydawały topniejące pod wpływem gorąca piszczałki). Ich miejsce zajął ogromny 50-głosowy instrument z elektryczną trakturą rejestrów autorstwa renomowanej firmy Johannesa Klaisa z Bonn – duma melomanów i serce muzyki organowej starego Krakowa.
Obok cotygodniowych koncertów symfonicznych Filharmonia Krakowska organizuje także recitale mistrzowskie i koncerty edukacyjne dla dzieci i młodzieży, zaś latem spotkania z muzyką przybierają formę kameralnych koncertów o nieco lżejszym charakterze. Specjalnością jej repertuaru stały się oratoria, których prezentacje umożliwia rozbudowany aparat wykonawczy: orkiestra, chór mieszany i chór chłopięcy. Filharmonia Krakowska zasłużyła się także, propagując w Polsce i na świecie dzieła Karola Szymanowskiego.
Sala filharmoniczna jest też miejscem wielu koncertów gościnnych (m.in. podczas dużych festiwali).