Mówiąc krótko: trudna. Do tego hermetyczna, elitarna i nieprzystępna. Tę listę przymiotników można ciągnąć w nieskończoność. A gdyby tak spojrzeć na nią inaczej? Dać się zaintrygować, poznać ją, zrozumieć, ba, może nawet… polubić? Właśnie z tą myślą Spółdzielnia Muzyczna, grupa balansująca między XX-wieczną klasyką a dźwiękowymi eksperymentami, przygotowała cykl Interakcje, który pozwala nam oswajać z pozoru obcy świat muzyki nowej. „Podczas Interakcji swobodnie eksplorujemy terytoria muzyki XX wieku, uwalniamy się od jej tradycyjnego pojmowania, zagłębiamy się w brzmienia elektroniczne i ambientowe, stawiamy czoła materiałom tekstowym i wizualnym oraz poszukujemy nowych tożsamości w chaotycznej teraźniejszości” – opisują swoje działania artyści krakowskiego zespołu.

• Interakcje #1 22 lutego, 19.00 (Muzeum Narodowe Kraków, Gmach Główny)

Piotr Peszat – Untitled folder #4
Piotr Peszat – Real life proof
Daniel Glaus – «співай проти ночі, яка заступає» (Sing against the breaking night) – na głos żeński i zespół
Wykonawcy: Christina Daletska – mezzosopran| Spółdzielnia Muzyczna Contemporary Ensemble 
W rozmowie: Daniel Glaus – kompozytor, Christina Daletska – mezzosopran 
Koncert towarzyszy wystawie TRANSFORMACJE. Nowoczesność w III RP i jest organizowany we współpracy z 10th Odessa International Literature Festival

• Interakcje #2 / Playground 14 marca, 19.00 (Cricoteka)

To będzie muzyka tak bardzo najnowsza, jak tylko się da. W ramach projektu Playground Spółdzielnia Muzyczna zaprasza kompozytorów i kompozytorki do współdziałania w procesie twórczym. Po etapie open call i konsultacjach online wybrani twórcy przyjeżdżają na tydzień przed koncertem do Krakowa, aby na miejscu we współpracy z zespołem dopracować finalną formę swoich dzieł. Efekty usłyszymy podczas koncertu z cyklu Interakcje – a do współpracy ze Spółdzielnią Muzyczną przystąpili Paweł Malinowski (który jest zarazem superwizorem projektu), Adrianna Kubica-Cypek, Eloain Lovis Hübner i Eneko Lacalle Berasategi. I nawet jeśli terminy takie jak multifony, instrumenty preparowane czy social noise brzmią nieco groźnie i obco, nie bójcie się – Interakcje #2 / Playground to świetna okazja, by je oswoić i obłaskawić.

• Interakcje #3 3 kwietnia (Radio Kraków)

• Interakcje #4 15 maja (Radio Kraków)

• Interakcje #5 12 czerwca (Alchemia)

Alex Paxton - Spit Crystal Yeast-rack, dripping in Orange
Anthony Braxton - Composition 136
W rozmowie: Paulina Owczarek, Mery Zimny
Kolejne INTERAKCJE 12 czerwca pod wieloma względami będą inne niż zazwyczaj. Po pierwsze nie zobaczymy się w gościnnych progach jednego z krakowskich teatrów, czy muzeów, ale zejdziemy pod ziemię, dosłownie i w przenośni, gdyż koncert odbędzie się w krakowskim klubie Alchemia, kojarzonym raczej z muzyką jazzową, improwizowaną i szeroko pojętą ambitną muzyką rozrywkową niż z “klasyczną muzyką” poważną, z jaką przede wszystkim utożsamiana jest Spółdzielnia Muzyczna. Taki wybór miejsca kolejnych INTERAKCJI nie jest przypadkowy – w ich programie znajdą się utwory kompozytorów, których trudno sklasyfikować jako twórców jednego konkretnego rodzaju muzyki. Obydwaj, Alex Paxton i Anthony Braxton, poza tym, że są kompozytorami, są również instrumentalistami i improwizatorami pełnymi garściami czerpiącymi ze wszystkiego, co nosi znamiona muzyki albo szerzej – sztuki dźwięku. Alex Paxton to brytyjski puzonista jazzowy i improwizator oraz klasycznie wyedukowany kompozytor, którego muzyka jest pełna nawiązań zupełnie do wszystkiego i równie kolorowa co on sam, jednocześnie pozostając estetycznie spójną, miłą dla ucha, często trudną do zagrania, ale przynoszącą ogromną satysfakcję słuchaczom i wykonawcom. Paxton poza tym, że gra na puzonie, improwizuje i komponuje muzykę, tworzy również wielowymiarowe kolaże będące projekcją jego nieposkromionej wprost wyobraźni. Anthony Braxton starszy od Paxtona o 45 lat to legenda muzyki jazzowej, free jazzowej, improwizowanej swobodnie, konceptualnej, awangardowej, zapisanej w nutach, zapisanej graficznie i w ogóle niezapisanej. Jest tak samo poważany w środowisku związanym z AACM, jak i wśród bywalców darmstadzkich kursów muzyki nowej. Na pytanie, jaką muzykę tworzy, zwykł odpowiadać, że jest to muzyka kreatywna; na pytanie jak należy odczytywać zapis jego utworów, odpowiada z kolei, że sam jeszcze do tego nie doszedł, przy czym takie podejście nie przeszkadza mu tworzyć olbrzymich rozbudowanych dzieł orkiestrowych i oper. Gra na instrumentach, które w środowisku jazzowym po angielsku zwykło się określać mianem “reeds”, co jest być może lepszym określeniem niż “dęte drewniane”, kojarzące się z muzyką klasyczną, a w muzyce klasycznej ze świecą szukać kogoś, kto z ogromnym przekonaniem i niemniej imponującym rezultatem gra na saksofonach wszystkich rozmiarów, klarnetach od es do kontrabasowego, fletach i instrumentach etnicznych oraz biegle porusza się w środowiskach softwarowych, takich jak super collider, na dodatek podobno świetnie gra w szachy. Podczas INTERAKCJI 12 czerwca usłyszymy dwa utwory: Composition 136 Anthony'ego Braxtona na zespół instrumentalny o otwartej obsadzie – utwór oparty na melodiach i strukturach do swobodnej interpretacji, których następstwo czasowe jest sugerowane poprzez użycie oznaczeń poszczególnych segmentów w postaci kolejnych liter alfabetu oraz Spit Crystal Yeast-rack, dripping in Orange Alexa Paxtona, który można określić mianem swego rodzaju dźwiękowej orgii, opartej na muzyce charakterystycznej dla Wielkiej Brytanii (nawiązanie jakby do Holsta, brytyjskiej muzyki tradycyjnej i muzyki popularnej). Pomiędzy utworami o różnicach pomiędzy tym co zapisane, niezapisane, dorozumiane i wyimprowizowane porozmawiają Mery Zimny i Paulina Owczarek i Jakub Gucik.

• Interakcje #6 17 września, 19.00 (Cricoteka) 

Inauguracja kolejnego sezonu artystycznego 2025/2026 i kontynuacja serii Interakcje
Anna Sowa Nach dem Foto feiern wir weiter! (2023)
Rafał Ryterski Disco Bloodbath (Got to be real) (2018)
Alex Vaughan Idol Factory (2022)
W rozmowie: Anna Sowa, Adam Suprynowicz
Spółdzielnia Muzyczna contemporary ensemble

•  Interakcje #7 11 października, 19.00 (Cricoteka) 

Zygmunt Krauze (1938) Listen and Think (premiera polska)
Monika Szpyrka (1993) self-(un)winding (2021)
Krzysztof Penderecki Zwei frühe Lieder (1955–60)
Juan Allende-Blin (1928) Zwei Lieder aus: Fünf jiddische Lieder aus dem Ghetto (1979)
Eres Holz (1977) Waisengarten (premiera polska)
Karol Szymanowski Maski op. 34, reinstrumentacja: Paweł Malinowski (premiera polska)
W rozmowie: Zygmunt Krauze i Eres Holz
Koncert prowadzi słuchacza przez różne oblicza XX i XXI wieku: od refleksyjnej filozofii Krauzego, przez medytacyjny minimalizm Szpyrki, po młodzieńcze, ale już przejmujące pieśni Pendereckiego. Pamięć o tragediach historii pojawia się w pieśniach Allende-Blina i w przejmującym utworze Holza. Wieczór zamykają „Maski” Szymanowskiego – muzyka o twarzy i kontr-twarzy, która przypomina, że sztuka to również gra, ironia i lustro świata.

• Interakcje #8 23 października, 19.00 (Teatr KTO)

Luciano Berio Naturale
Luciano Berio Folk Songs
Hommage a Luciano Berio – kompozycja kolektywna
Solistka: Anna Zawisza
Wieczór poświęcony Luciano Berio to spotkanie z jednym z najbardziej niepokornych i jednocześnie najbardziej poetyckich głosów XX wieku. Jego muzyka balansuje między tradycją a eksperymentem, między tym, co zakorzenione w folklorze, a tym, co otwiera się na nowe brzmienia i formy.

• Interakcje #9 4 listopada, 19.00 (Cricoteka) 

Hans Kraus-Hübner Liebesfluch – Opernskizze über Georg Trakl
Tekst: Michaela Moritz
Mroczna liryka, dźwiękowy ekspresjonizm i widmo końca świata. Szkic operowy Hansa Krausa-Hübnera „Liebesfluch opernskizze über Georg Trakl” to spotkanie poezji i muzyki tam, gdzie granice języka rozmywają się w emocjach. Utwór inspirowany życiem i twórczością austriackiego poety Georga Trakla przenosi nas w świat jego wizji: pełnych melancholii, niepokoju i piękna, które rozpada się na naszych oczach. Twórczość Georga Trakla wielokrotnie była inspiracją w utworach między innymi T. Hosokawy, A. Weberna, czy P. Hindemitha.
Koncert realizowany we współpracy z festiwalami Trakl-Tat festival i Opera Rara Kraków oraz Cricoteką.
Georg Trakl (1887–1914) był jednym z najwybitniejszych poetów ekspresjonizmu austriackiego. Jego poezja – nasycona symboliką rozpadu, ciszy i duchowego napięcia – stała się inspiracją dla wielu artystów XX i XXI wieku. Trakl zmarł tragicznie w Krakowie, 3 listopada 1914 roku, pozostawiając po sobie niewielki, lecz niezwykle intensywny dorobek literacki.

• Interakcje #10 2 grudnia (Cricoteka)
  W programie: Peszat