51. Tynieckie Recitale Organowe
niedziela, 13 lipca 2025, 16:00
Opactwo oo. Benedyktynów w Tyńcu
ul. Benedyktyńska 37
Kiedyś Tyniec znajdował się o dzień drogi od Krakowa – dziś dojedziemy tam w niecałą...
Tysiąc lat historii, pół wieku muzycznej tradycji i ponadczasowy instrument – kto rozszyfrował tę grę w skojarzenia, ten wie, że chodzi o Tynieckie Recitale Organowe. Dzięki połączeniu najwspanialszych utworów muzyki klasycznej, wykonań najwybitniejszych polskich wirtuozów organów i magii liczącego kilkaset lat opactwa oo. Benedyktynów w Tyńcu ten festiwal jest jedną z najciekawszych propozycji muzycznego lata w Krakowie.
13 lipca 2025, 16.00
Krzysztof Musiał organy
Magdalena Drozd sopran
Program, część I – na zrekonstruowanych organach renesansowych
Girolamo Frescobaldi (1583–1643) Toccata seconda ze zbioru Toccate e partite d’intavolatura di cimbalo, libro primo
Claudio Monteverdi (1567–1643) Laudate Dominum in sanctis eius SV 287 ze zbioru Selva morale e spirituale
Girolamo Frescobaldi Canzona seconda ze zbioru Ricercari, et canzoni franzese fatte sopra diverse oblighi in partitura
Heinrich Schütz (1585–1672) Kleine geistliche Konzerte (wybór):
– O süßer, o freundlicher, o gütiger Herr Jesu Christe SWV 285
– Bringt her dem Herren SWV 283
– Ich will den Herren loben allezeit SWV 306
Hugo Distler (1908–1942) Sonatina ze zbioru 30 Spielstücke für die Kleinorgel op. 18 nr 1
Program, część II – na organach głównych
Antonín Dvořák (1841–1904) Biblické písně op. 99 (opracowanie własne na sopran i organy):
– IV. Hospodin jest můj pastýř
– V. Bože! Bože! Píseň novou
– VII. Při řekách babylonských
Charles-Marie Widor (1844–1937) Symphonie pour orgue No. 6, Op. 42/2: III. Intermezzo, IV. Cantabile, V. Finale
27 lipca 2025, 16.00
Marek Stefański organy
Agnieszka Radwan-Stefańska organy
Mariusz Kominiak lutnia
Program, część I – na zrekonstruowanych organach renesansowych
Mikołaj z Krakowa (XVI w.) Salve Regina, Hajducki, Alia poznanie, Cantio polonica, Pastorella, Rex
Anonim (XVII w.) Per merita Sancti Adalberti
Anonim (Orihuela, XVII w.) Cuatro versos litúrgicos: Et incarnatus est de Spiritu Sancto, Contempsere tui, Ait illi Jesus, Ait illi Petrus, Et resurexit tertia die
Joseph Haydn (1732–1809) Stücke für Flötenuhr G-dur
Program, część II – na lutni
Luis de Narváez (1526 – 1549) Guárdame las vacas
Robert Ballard (1575–1645) Branles de Village
Adrian Le Roy (1520–1592) Galiarde
Pierre Attaingnant (1494–1552) Tourdion
Luis Milán (ok. 1500 – ok. 1561) Pavan
Tobias Hume (ok. 1579 – 1645) Taniec polski (z Londyńskiej tabulatury 1605):
– Galliard
– Ayre
Giovanni Zamboni (1664–1721) Sonata nr 9 z cyklu Sonate d’intavolatura di liuto op. 1
Anonim Staroirlandzka pieśń
Program, część III – na organach głównych:
Johann Sebastian Bach (1685–1750) Toccata i fuga d-moll BWV 538
Louis James Alfred Lefébure-Wély (1817–1869) Sortie
10 sierpnia 2025, 16.00
Anna Firlus organy
Krzysztof Firlus viola da gamba
Program, część I – na organach głównych
Wilhelm Rudnick (1850–1927) V Sonata organowa d-moll op. 62, część I: Maestoso
Henri Mulet (1878–1967) Esquisses Byzantines: Tu es Petrus, et portae inferi non praevalebunt adversus te
Program, część II – na zrekonstruowanych organach renesansowych
Riccardo Rognoni (ok. 1550 – ok. 1620) Diminucje na violę da gamba na temat motetu Ancor che col partire Cipriana de Rore
Tabulatura Jana z Lublina (XVI w.) Rocal fuza
Francesco Rognoni (ok. 1575 – ok. 1626) Diminucje na temat motetu Vestiva i colli Giovanniego Pierluigiego da Palestriny (opracowanie wersji skrzypcowej na violę da gamba)
Tabulatura Jana z Lublina (XVI w.) Jeszcze Marczyne, Hayduczky
Arcangelo Corelli (1653–1713) Sonata C-dur na skrzypce i basso continuo op. 5 nr 3 (anonimowa XVIII-wieczna transkrypcja na violę da gamba i basso continuo)
24 sierpnia 2025, 16.00
Artur Szczerbinin organy
Jakub Kulawik trąbka naturalna
Elena Finelli sopran
Claudio Monteverdi (1567–1643) Toccata (z opery L’Orfeo)
Giovanni Maria Trabaci (ok. 1575–1647) Toccata Prima à Quattro
Giulio Caccini (1551–1618) Amarilli mia bella
Jan Pieterszoon Sweelinck (1561–1621) Paduana Lachrymae SwWV 328
Giovanni Buonaventura Viviani (1638–1693) Sonata seconda
Tabulatura braniewsko-oliwska (1 poł. XVII w.) Melos
Tabulatura Bohn Ms. mus. 357 (2 poł. XVI w.) Gagliarda
Giovanni Maria Trabaci (ok. 1575–1647) Gagliarda Quinta Cromatica
Girolamo Fantini (1600–1675) Prima sonata di Tromba, et organo insiemie detta del Coloretto, Seconda] Sonata detta del Gonzaga
Giovanni Rovetta (ok. 1596–1668) O Maria, quam pulchra es
Tabulatura łowicka (ok. 1580) Salve Regina
Alessandro Melani (1639–1703) Quai bellici accenti ascolti, mio core?
Opactwo oo. Benedyktynów w Tyńcu
ul. Benedyktyńska 37
Kiedyś Tyniec znajdował się o dzień drogi od Krakowa – dziś dojedziemy tam w niecałą godzinę autobusem albo piękną trasą rowerową. Urok i spokój tego miejsca przyciąga rzesze turystów i pielgrzymów. A mnisi w ciszy i modlitewnym skupieniu realizują benedyktyńską dewizę ora et labora…
Położony na wapiennym wzgórzu klasztor bardziej przypomina średniowieczną warownię niż świątynię. Nic dziwnego – w swych początkach opactwo oo. Benedyktynów w Tyńcu pełniło również funkcje obronne. Prawdopodobnie 1000 lat przed przybyciem zakonu świętego Benedykta teren Tyńca zamieszkiwali Celtowie. Pierwsi mnisi przybyli tu w połowie XI wieku. Tyniec cieszył się wielką przychylnością książąt krakowskich, a później polskich królów i wiele wskazuje na to, że w średniowieczu był potęgą gospodarczą: jego opata nazywano „opatem stu wsi”.
Opactwo silnie ufortyfikowano w XIII wieku, nie uchroniło go to jednak przed zniszczeniami – został spalony już w czasie najazdu Tatarów na ziemie polskie. Czasy świetności klasztoru przypadają na XV i XVI wiek. W późniejszych latach klasztor został gruntownie przebudowany i z tego czasu pochodzi charakterystyczna dwuwieżowa fasada. W 1816 roku – w czasach zaborów – Austriacy doprowadzili do kasacji zakonu i benedyktyni zostali zmuszeni do opuszczenia klasztoru w Tyńcu. Od tej pory przechodził on z rąk do rąk, coraz bardziej niszczejąc. O jego los zatroszczył się dopiero arcybiskup krakowski Adam Stefan Sapieha, który w 1939 roku na nowo sprowadził benedyktynów z Belgii. Po raz ostatni opactwo spełniło rolę warowni w 1945 roku, gdy wojska niemieckie – podobnie jak na Monte Cassino – broniły się tu przed Armią Czerwoną.
Droga na teren opactwa wiedzie przez „zamek”, czyli XVI-wieczny budynek opatówki. Za nią znajduje się rozległy dziedziniec, na którym w dawnych czasach opat witał znamienitych gości. Oprócz tego na kompleks klasztorny składa się biblioteka, którą oddano do użytku w 2008 roku po odbudowie tzw. Wielkiej Ruiny. Obecnie mieści się w niej Fundacja Chronić Dobro. W jego salach wystawienniczych można oglądać zabytkowe eksponaty: fragmenty romańskiej i gotyckiej kamieniarki czy elementy arkad pierwotnego krużganka klasztornego. Znajdujący się na terenie klasztoru kościół świętych Piotra i Pawła to trójnawowa bazylika z barokowym wyposażeniem. Wchodząc do niego, zwróćmy uwagę na kunsztowną, żelazną klamkę w kształcie ryby – symbol Chrystusa.
Wyposażenie kościoła:
- gotyckie prezbiterium,
- rokokowy ołtarz główny z czarnego marmuru,
- barokowa ambona w kształcie łodzi,
- polichromia z XVI wieku przedstawiająca Trzech Króli.
Polecamy
Życie, dusza, światło: Skawina!
piątek, 9 maja 2025 - środa, 30 lipca 2025
Wystawa „Miasto zwierząt”
piątek, 30 maja 2025 - niedziela, 26 października 2025
Poza spojrzeniem
piątek, 6 czerwca 2025, 18:30 - niedziela, 31 sierpnia 2025
Pablo Picasso: 15 Rysunków i „Toros y Toreros”
wtorek, 10 czerwca 2025 - niedziela, 31 sierpnia 2025
Polecane miejsca
Kopiec Kościuszki
al. Waszyngtona 1
Miejsce pamięci poświęcone bojownikowi o niepodległość Polski i Stanów Zjednoczonych,...
Kościół św. Benedykta
ul. Stawarza
Ten niewielki kościół można zobaczyć od środka tylko raz w roku, a jego wnętrze kryje...
Dom Jana Matejki
ul. Floriańska 41
Tu urodził się i mieszkał najsłynniejszy polski malarz XIX wieku, którego obrazy od kilku...
Smocza Jama
Wawel
Jaskinia, którą według legendy zamieszkiwał smok, prowadzi ze wzgórza wawelskiego nad...
