Dziadek do orzechów (Opera Krakowska)
sobota, 7 grudnia 2024, 17:00
Opera Krakowska zaprasza na pełną czaru baletową opowieść o małej Klarze, wędrującej po bajkowej krainie: tu ożywają jej zabawki, a wśród nich – ukochany dziadek do orzechów.
To dzieło, które za sprawą błyszczącej, lśniącej i skrzącej się niczym śnieg muzyki nieodparcie przywodzi na myśl Boże Narodzenie – i to nawet tam, gdzie natura skąpi białego puchu. Uwaga, żarty na bok! Nie mówimy o niezatapialnym Last Christmas, ale o prawdziwej klasyce, która od ponad 120 lat nie przestaje zachwycać, zadziwiać i bawić. W świątecznej atmosferze na scenie Opery Krakowskiej zobaczymy jeden z najpopularniejszych baletów świata: Dziadka do orzechów Piotra Czajkowskiego.
„Dnia dwudziestego czwartego grudnia nie wolno było dzieciom pana radcy zaglądać do salonu ani do przyległego pokoju” – tak rozpoczął swoją baśń niemiecki poeta, pisarz i muzyk E.T.A. Hoffmann. Jej francuską adaptację pióra Aleksandra Dumasa (ojca) postanowił wykorzystać Marius Petipa, maître de ballet Teatru Maryjskiego w Petersburgu. Muzyczną ilustrację bajkowej opowieści powierzył Piotrowi Czajkowskiemu, udzielając mu przy tym szczegółowych wytycznych: od żądanej liczby taktów po oczekiwane nastrój i brzmienie. Na przykład w Tańcu Cukrowej Wróżki Petipa chciał usłyszeć kropelki wody padające z fontanny, co kompozytor osiągnął, stosując instrumentalną nowinkę tamtych czasów – czelestę.
Efektowna muzyka Czajkowskiego stała się natchnieniem dla kolejnych pokoleń artystów. Twórcą krakowskiej inscenizacji jest Emil Wesołowski, wybitny polski choreograf, autor i reżyser wielu spektakli operowych i baletowych, od lat związany z Teatrem Wielkim – Operą Narodową w Warszawie. Kierownictwo muzyczne nad spektaklem sprawuje Grzegorz Berniak. „Przez baśniowe światy poprowadzi widza malarska, wykorzystująca współczesne techniki komponowania obrazów scenografia Marka Grabowskiego, a pracownie krawieckie przygotowały około dwustu bajecznych kostiumów, zaprojektowanych przez Marię Balcerek z charakterystyczną dla jej poetyki fantazją” – uzupełnia listę realizatorów Opera Krakowska.
W Dziadku do orzechów ołowiane wojsko walczy z myszami, tytułowy bohater przemienia się w pięknego księcia, śnieżynki i kwiaty tańczą walca, a Cukrowa Wróżka zaprasza do krainy słodyczy. Ta bajka oczaruje nie tylko najmłodszych, ale i tych, którzy lalkami i żołnierzykami bawili się dawno, dawno temu… (Barbara Skowrońska)
Inscenizacja i choreografia: Emil Wesołowski
Scenografia: Marek Grabowski
Wizualizacje: Marek Grabowski, Tomasz Kucharz
Kostiumy: Maria Balcerek
Opera Krakowska
ul. Lubicz 48
W ciągu sezonu artystycznego Opera Krakowska prezentuje około 200 spektakli, które ogląda prawie 70 000 widzów. Ma w swoim repertuarze światową klasykę (Carmen, Tosca, Cyganeria) i spektakle operetkowe (Baron cygański, Zemsta nietoperza), a także przedstawienia baletowe oraz muzyczne dla dzieci. Z Operą Krakowską chętnie współpracują polscy artyści o światowej sławie, tacy jak Małgorzata Walewska, Mariusz Kwiecień, Andrzej Dobber, Wojtek Śmiłek czy Łukasz Borowicz. Popularność operowych spektakli w Krakowie sprawia, że bilety trzeba rezerwować ze sporym wyprzedzeniem. Sezon artystyczny Opery Krakowskiej kończy się mocnym akcentem: prezentacją spektakli i widowisk muzycznych podczas letniego festiwalu w niezwykłej scenerii dziedzińca zamku wawelskiego.
Na scenie Opery Krakowskiej zobaczyć można także goszczące tu spektakle teatralne i koncerty.
Z historii gmachu:
Teatr im. Juliusza Słowackiego nie był jedyną sceną, na której krakowianie mogli podziwiać spektakle muzyczne. W dwudziestoleciu międzywojennym Krakowskie Towarzystwo Operowe otrzymało od miasta budynek dawnej ujeżdżalni koni przy ulicy Rajskiej 12 (gdzie obecnie mieści się Małopolski Ogród Sztuki), w drugiej połowie XX wieku natomiast – oprócz sceny teatru przy placu Świętego Ducha – artyści korzystali także z ciasnych wnętrz Domu Żołnierza przy ulicy Lubicz (gdzie wystawiano operetki). I choć Kraków chlubi się bogatą tradycją związaną z operą (to właśnie tu wydano drukiem pierwsze libretto operowe w tłumaczeniu polskim: Wybawienie Ruggiera z wyspy Alcyny Ferdinanda Saracinellego), samodzielny budynek Opery Krakowskiej stanął obok Domu Żołnierza dopiero w 2008 roku.
Nowoczesna, błyszcząca czerwienią bryła mieści salę główną na ponad 760 miejsc (ze sceną o powierzchni przeszło 400 metrów kwadratowych, 18 zapadniami, dwoma wyciągami kurtynowymi, sceną obrotową i aparaturą do projekcji wideo), przeznaczoną dla blisko 200 osób salę kameralną, salę wystawową i obszerne zaplecze sceniczne. Przylegającą do budynku starą ujeżdżalnię koni (niska budowla z półokrągłym dachem) zaadaptowano na potrzeby instytucji – znajdują się tam szatnia oraz kasy biletowe.
Patrz także: trasa Muzyczny Kraków 2. połowy XX stulecia: dźwięki Starego Miasta
Polecamy
Fabryka prezentów. Chwila wytchnienia, magia tworzenia
sobota, 7 grudnia 2024, 10:00
Dziady
poniedziałek, 25 listopada 2024, 19:00 - sobota, 25 stycznia 2025
Jarmark Bożonarodzeniowy 2024
piątek, 29 listopada 2024 - środa, 1 stycznia 2025
Oko malarza. Tadeusz Kuntze
piątek, 29 listopada 2024 - niedziela, 2 marca 2025