Kościół Najświętszego Salwatora

ul. bł. Bronisławy 11a

Dzisiaj:

brak informacji

Najbardziej tajemniczy z zabytków Salwatora i jeden z najstarszych kościołów Krakowa.

Ze znanych źródeł po raz pierwszy wymienia go rocznik z 1148 roku, ale legendy – szerzone już w najstarszym przewodniku po Krakowie (1603) – wiążą powstanie kościoła Najświętszego Salwatora z państwem pierwszych Piastów i misją św. Wojciecha, który miał tu głosić kazanie przed wyprawą chrystianizacyjną do Prusów.

Kościół ma romańskie fundamenty i niektóre charakterystyczne dla tego stylu detale architektoniczne. Jego dzisiejsza postać jest efektem barokowej przebudowy w XVI i XVII wieku. Niegdyś przechowywano tu cudowny krucyfiks (dziś ma się on znajdować we Włoszech), do którego nawiązuje obraz z 1605 roku w ołtarzu głównym, przedstawiający scenę adoracji ukrzyżowanego Chrystusa przez ubogiego grajka. Krucyfiks był bogato zdobiony, a wiszący na krzyżu Jezus miał ubrane trzewiki. Według uwiecznionej na obrazie legendy, Zbawiciel ulitował się nad biedą skrzypka i zrzucił jeden z trzewików z nogi w darze dla niego. Pobożny grajek chciał zwrócić krucyfiksowi ten hojny podarunek, ale został obdarowany powtórnie.

W obejściu świątyni znajduje się malowniczy ogród z dawnym cmentarzem parafialnym. W jego narożniku stoi przycupnięty drewniany dom z pierwszej połowy XIX wieku – tzw. chatka grabarza.

Zobacz także:

  • romańskie elementy wystroju – kamienna mensa pod ołtarzem głównym, mur w prezbiterium, okna
  • renesansowe freski z początku XVI wieku – grupa Ukrzyżowania i cudowne rozmnożenie chleba
  • późnorenesansowa ambona
  • ogany na XVII-wiecznym chórze
ul. bł. Bronisławy 11a
O obiekcie: bez barier, wstęp wolny
OK Nasz strona korzysta z plików cookies w celach statystycznych, marketingowych i promocyjnych. Możesz wyłączyć tą opcję w ustawieniach prywatności swojej przeglądarki.