Najtrwalsze dzieło króla Kazimierza
Król Kazimierz Wielki (1310-1370) zyskał swój przydomek dzięki mądrym rządom, pod którymi kraj rozwijał się gospodarczo i politycznie. Perspektywicznie myślący władca postanowił zadbać także o wykształcenie swoich poddanych – był fundatorem pierwszego polskiego uniwersytetu.
Uczelnia nosiła miano łacińskie Studium Generale, zaś po polsku zwano ją Akademią Krakowską. Przywilej powołujący ją do życia wydano 12 maja 1364 roku, co czyni ją najstarszą szkołą wyższą w Polsce oraz drugą w tej części Europy (wyprzedziła ją jedynie wszechnica założona w 1348 roku w Pradze).
W historii uniwersytetu, nazwanego w XIX wieku Jagiellońskim – na cześć królewskiej pary Władysława Jagiełły i jego żony Jadwigi, którzy przyczynili się do rozkwitu uczelni – zapisało się wiele wybitnych nazwisk studentów, absolwentów i profesorów, znanych w Polsce i na świecie. Wystarczy wspomnieć twórcę teorii heliocentrycznej Mikołaja Kopernika, Karola Wojtyłę – późniejszego papieża św. Jana Pawła II – pisarza Stanisława Lema czy poetkę-noblistkę Wisławę Szymborską.
Obok założonego pod Krakowem miasta (dziś dzielnicy), noszącego imię monarchy, Uniwersytet Jagielloński bez wątpienia można nazwać najtrwalszym dziełem króla Kazimierza.