Od tego widoku trudno oderwać wzrok: drewniane cebulaste banie cerkwi św. Paraskewy w Kwiatoniu rysujące się na tle wzniesień Beskidu Niskiego. Świątynia z II połowy XVII wieku (dziś użytkowana jako kościół rzymskokatolicki) należy do najstarszych, najlepiej zachowanych i najpiękniejszych cerkwi łemkowskich w Polsce. Jej podział na trzy funkcjonalne części oddaje bryła budowli: od niziutkiego prezbiterium, przez nieco wyższą nawę, po górującą wieżę, pod którą ulokowany jest przedsionek, zwany także babińcem. W Kwiatoniu można czasem usłyszeć, że drewno na budowę cerkwi pozyskano z jodeł, które rosły w głębokiej dolinie, musiały więc rosnąć smukłe i wysokie, by sięgnąć światła słonecznego – i to one właśnie podyktowały wymiary strzelistej wieży. Wewnątrz oczaruje nas polichromia z początku XIX wieku oraz starszy o sto lat kompletny (!) ikonostas, oddzielający gromadzącą wiernych nawę i prezbiterium, które w obrządku wschodnim uważane jest za przedsionek raju.

Cerkiew została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2013 roku, leży także na Małopolskim Szlaku Architektury Drewnianej.

Fot. dzięki uprzejmości Małopolskiej Organizacji Turystycznej